Ուզում եմ խոսել առաջին հերթին առորյաում մեզ տրվող տարբեր խորհուրդների մասին, մենք բոլորս շատ որոշումներ ենք անում, բայց կոնկրետ հայտարարի չենք գալիս, այդ ժամանակ մեզ օգնում են մեզ մեր ծնողները, օրինակ՝ երբ որ ինչ որ բան ուզում ենք գնել ու մտածում ենք արժի այդ իրը գնել թե ոչ, հենց այդ պահին օգնում են ծնողները իրենց խորհրդով, կամ երբ որ ինչ որ աշխանտանքային լուրջ առաջարք է լինում առաջին հերթին խուսում ես ծնողներիդ հետ: Երբեք չեմ մտածել որ ծնողը կարող իր երեխայի վատ ցանկանալ, ծնողը միշտ այնպիսի խորհորդներ է տալիս որ երբեք ոտքտ քարին չդիպչի, լավ արդեն անցնեմ ինձ, իմ ծնողները ինձ ամեն հարցում շատ են օգնում, բայց ամենաշատխորհրդատուն դա իմ տատիկն է: Ամեն իմ մտացածը ամեն արարքը խորհրդի կարիք ունի, ծնողներիս հիմնական խորհուրդը այն է որ չնկնեմ վատ շրջապատ և անեմ ամեն ինչ որ գոհ լինեն իմ ուսուցիչները ինձնից, իսկ տատիկս միշտ ասում, որ պետք է լինել մարդ, լավ ընկեր, լավ սովորող աշակերտ: Ես անում եմ ամեն ինչ որպեսզի լինեմ իդեալական սովորող և իմ ծնողները ու իմ տատիկը ինձնից միշտ գոհ լինեն:
No comments:
Post a Comment