Դա մի հիասքանչ օր էր դա 2010 թվականին էր: Խոր աշուն էր տերեվները թափվել էին մենք գնում էինք դսեղ այդ օրն էլ մեր նախկին դասղեկի տիկին Հարությունյանի ծննդյան օրն էր, մեքենայի մեջ խոսելով երգելով ու խաղալով գնում էինք: Ես մի պահ եկավ, որ միայն նայում էի պատուհանին այսինքն դեպի դուրս ճանապարհին այնպիսի բնություներ աչկիտ առաջ գալիս, որ ուղակի ուզում էիր նետվել պատուհանից ամեն ինչ հիասքանչ էր մենք միայն նկարներով էին տեսել կենդանիներին, փոքրիկ գառնուկները, որոնք նոր էին ծնվել նման էին մի հրեշտակների մի պատկեր եկավ առաջս նման էր Այվազովսկու մի նկարի սարերը լռիվ պատված էին ամբողջությամբ բնությամբ, ուզում էիր մտնել քչփորել կանգնել մեջտեղում ու գոռալ այդ դա էր իսկական:
No comments:
Post a Comment